ότι κάποιο χειμώνα, της εποχής εκείνης, η θερμοκρασία είχε κατέβει
τουλάχιστον στους 39 βαθμούς υπό το μηδέν (-39οC). Πως όμως γνώριζαν με ακρίβεια πόσους βαθμούς υπό το μηδέν είχε πέσει η θερμοκρασία, αφού το θερμόμετρο δεν είχε εφευρεθεί ακόμη; (Κατ.27/Πρβ.78)
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
κ. Papaveri, λίγο δύσκολο μου φαίνεται τον 13ο αιώνα να μιλάνε για βαθμούς Κελσίου αφού η κλίμακα με τους βαθμούς Κελσίου δημιουργήθηκε από τον Κέλσιο περί το 1742 όπως αναφέρεται εδώ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Celcius
αλλά και εδώ:
http://el.wikipedia.org/wiki/Θερμόμετρο
Δεν ξέρω αν αναφέρεστε σε κάποιο άλλο σύστημα διαβάθμισης της θερμοκρασίας αλλά το "39 βαθμούς υπό το μηδέν (-39οC)" σαν βαθμούς Κελσίου το αντιλαμβάνομαι.
Τώρα για την ουσία του προβλήματος εικάζω ότι το -39οC είναι το σημείο πήξης κάποιου υλικού γνωστού στον αλχημιστή και όταν το είδε να παγώνει συμπέρανε τη θερμοκρασία (σε κάποια κλίμακα...).
Νομίζω πως βρήκα την απάντηση που ζητάτε:
Το σημείο τήξης του υδραργύρου είναι -38,83 βαθμοί Κελσίου. Συνεπώς αν κάποιος είχε υδράργυρο σε ένα δοχείο και τον έβλεπε να στερεοποιείται θα μπορούσε να συμπεράνει ότι η θερμοκρασία είναι -39 βαθμοί Κελσίου ή χαμηλότερη.
@Δημήτρης Σκυριανόγλου
Σωστή η λύση.
Ο αλχημιστής είχε σημειώσει στ’ απομνημονεύματά του ότι ο υδράργυρος είχε στερεοποιηθεί από το κρύο. Πράγματι ο υδράργυρος
στερεοποιείται στους 39 βαθμούς υπό το μηδέν (- 39οC).
Δημοσίευση σχολίου