Πρωί – πρωί
κάποιος σταματάει σ’
ένα περίπτερο ν’ αγοράσει τσιγάρα, έναν
αναπτήρα, μερικά περιοδικά, και μια εφημερίδα.
αναπτήρα, μερικά περιοδικά, και μια εφημερίδα.
Μόλις τα παίρνει ο πελάτης
ακολουθεί η εξής στιχομυθία:
Πελάτης: «Τι οφείλω;»
Περιπτεράς: «12€».
Βγάζει ο πελάτης και δίνει στο
περιπτερά ένα χαρτονόμισμα των 50€.
Περιπτεράς: «Αμάν, πρωΐ- πρωΐ που να βρω ψιλά. Περίμενε να στείλω
τον γιό μου δίπλα στο Φαρμακείο να το αλλάξει, γιατί δεν έχω ψιλά.»
Σχεδόν αμέσως ο γιος του
επιστρέφει με τα ψιλά, παίρνει ο πελάτης τα ρέστα των 38€, και φεύγει. Όμως,
σχεδόν ταυτόχρονα, ο φαρμακοποιός από δίπλα βγαίνει από το φαρμακείο κρατώντας
το χαρτονόμισμα των 50€ και λέει στον περιπτερά:
Φαρμακοποιός: «Γιώργο, το χαρτονόμισμα των 50€ που μου έφερε ο γιος σου
είναι πλαστό.»
Περιπτεράς: «Πλαστό; Α, τον άτιμο!!»
Ο περιπτεράς βγάζει από το
συρτάρι του ένα γνήσιο χαρτονόμισμα των 50€, το δίνει στον φαρμακοποιό και παίρνει
το πλαστό με σκοπό να κάνει (ίσως) καταγγελία στην αστυνομία.
Ερώτημα:
Πόσα χρήματα έχασε ο περιπτεράς
από αυτή την συναλλαγή;