Rebus No.272 (9)

Λύση

Βαλκυρίες* [Βαλ**κυρίες***]
*Στη Σκανδιναβική μυθολογία οι Bαλκυρίες (valkyrjur, ενικός : valkyrja) είναι ελάσσονες θηλυκές θεότητες που υπηρετούν τον Οντίν. Η ονομασία τους σημαίνει αυτές που επιλέγουν τους σφαγιασθέντες. Στην σύγχρονη τέχνη οι βαλκυρίες συχνά απεικονίζονται ως όμορφες κοπέλες με ασπίδες σε φτερωτά άλογα, οπλισμένες με κράνη και ακόντια. Ωστόσο η φράση ίππος βαλκυρίας περιέγραφε τον λύκο, άρα αντίθετα με το στερεότυπο δεν ίππευαν φτερωτά άλογα. Μάλλον ίππευαν αγέλες λύκων που σύχναζαν στα πτώματα νεκρών πολεμιστών. Οι ίδιες οι βαλκυρίες θεωρούνταν πως είχαν συγγένεια με τα κοράκια, τα οποία πετούσαν πάνω από τα πεδία μαχών και επέλεγαν πτώματα. Έτσι, οι αγέλες των λύκων και τα κοράκια που καθάριζαν το πεδίο μάχης μετά τη λήξη μπορεί να γίνονταν αντιληπτά ως υπηρέτες ενός υψηλότερου σκοπού. Ο στόχος των βαλκυριών ήταν να επιλέγουν τους πιο ηρωϊκούς από αυτούς που είχαν σκοτωθεί σε μάχη και να τους μεταφέρουν στη Βαλχάλλα. Αυτό ήταν απαραίτητο γιατί ο Οντίν χρειαζόταν πολεμιστές να πολεμήσουν με το μέρος του στην προκαθορισμένη μάχη στο τέλος του κόσμου, το Ράγκναροκ. Πολλές από τις βαλκυρίες αναφέρεται πως είχαν θνητούς γονείς. Διάφορες βαλκυρίες εμφανίζονται ως μείζονες χαρακτήρες σε σωζόμενους μύθους όπως οι:
Μπρύνχιλντρ (Brynhildr)
Χιλντρ (Hildr)
Σιγκρντρίφα (Sigrdrífa)
Σιγκρούν (Sigrún)
Σβάφα (Sváva)
Θρουντρ (Þrúðr)
Άλλες πηγές δεικνύουν πως και κάποιες άλλες Βαλκυρίες ήταν σημαντικοί χαρακτήρες της Σκανδιναβικής μυθολογίας, όπως η Γκουννρ (Gunnr) και η Σκόγκουλ (Skögul). Έχουν σωθεί επίσης τα ονόματα πολλών άλλων βαλκυριών.
Η όπερα Βαλκυρία (γερμ. Die Walküre,) αποτελεί το δεύτερο μέρος της ρομαντικής επικής τετραλογίας του Ρίχαρντ Βάγκνερ, Το Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν (Der Ring des Nibelungen). Αναφέρεται στον κατάλογο ευρετήριο των έργων του Βάγκνερ με τον αριθμό καταχώρησης 86 Β (WWV Wagner-Werke-Verzeichnis 86 Β). Το πιο γνωστό απόσπασμα του έργου είναι το "The Ride of the Valkyries" (Η Επέλαση των Βαλκυριών). Ο Βάγκνερ εμπνεύστηκε την ιστορία του από τη Σκανδιναβική μυθολογία και την Ποιητική Έντα Ο Ρίχαρντ Βάγκνερ ενσωμάτωσε Σκανδιναβικές ιστορίες που περιελάμβαναν τη βαλκυρία Μπρύνχιλντρ και την τιμωρία της και τον επακόλουθο έρωτά της για τον Πολεμιστή Σίγκφριντ στις όπερές του Βαλκυρία (Die Walküre) και Το Λυκόφως των Θεών (Götterdämmerung). Στην βαγκνερική τους εκδοχή οι Βαλκυρίες είναι κόρες του Βοτάν (Wotan /Οντίν) και της Έρντα (Erda/Γιορντ, ‘Γη’) και ονομάζονται Brünnhilde, Helmwige, Ortlinde, Gerhilde, Waltraute, Siegrune, Rossweisse, Grimgerde και Schwertleite. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο του Μονάχου, στις 26 Ιουνίου του 1870, μετά από επιμονή του βασιλιά Λουδοβίκου Β' της Βαυαρίας. Στο Φεστιβάλ του Μπαϊρόιτ παρουσιάστηκε για πρώτη φορά, ως μέρος του πλήρους κύκλου, στις 14 Αυγούστου του 1876. Στις Η.Π.Α., η όπερα έκανε πρεμιέρα στην Ακαδημία Μουσικής στη Νέα Υόρκη στις 2 Απριλίου του 1877.
**Βαλ Κίλμερ = Val Kilmer, ηθοποιός.
***Κυρίες = Η Βασίλισσα Όλγα με τη κυρίες επί των τιμών της αυλής της, το 1885.