Rebus No.120 (7)

Λύση

Απιστία [Άπις*(Το ιερό βόδι των αρχαίων Αιγυπτίων)τια(Τία Ελεμπώ**) Βελγίδα αθλήτρια** του στίβου. Άλμα εις μήκος και ύψος).] Άπις* Α)Μυθικός βασιλιάς. Ο Άπις ήταν μυθικός βασιλιάς της Πελοποννήσου πολύ πριν φθάσει και εγκατασταθεί σ΄ αυτήν ο Πέλοπας και πάρει το όνομά του. Ο Άπις, κατά την ελληνική μυθολογία φέρεται να ήταν γιος του Φορωνέα και της νύμφης Λαοδίκης και αδερφός της Νιόβης. Ήταν βασιλιάς του Άργους και επί βασιλείας του η Πελοπόννησος λεγόταν Απία ή και Απίη. Οι δε κάτοικοί της λέγονταν Απιείς, ή Απιδονήες, ή και Απιδόνες. Φέρεται ως ένας από τους πρώτους νομοθέτες των Ελλήνων. Σκοτώθηκε από ενέδρα που του έκαναν ο Θελξίων και ο Τέλχης. Σύμφωνα με έναν άλλο μύθο, ο Άπις παραχώρησε το βασίλειο του Άργους στον αδερφό του και μετανάστευσε στην Αίγυπτο, όπου έγινε βασιλιάς και βασίλεψε πολλά χρόνια. Μετά τον θάνατό του ονομάστηκε Σάραπις και λατρεύτηκε σαν θεός. Β)Θέός της Αρχαίας Αιγύπτου*. Ηλιακός Θεός εθεωρείτο ενσάρκωση του Φθάιδα και αντιπροσωπευόταν από έναν ταύρο που λατρεύονταν στο Απείο, στην Μέμφιδα. Όταν πέθαινε ένας «Άπις» ταύρος θάπτοταν στο υπόγειο των Απίων νεκροταφείων της νεκροπόλεως της Μέμφιδας, ως χθόνιος θεός, έφορος των πραγμάτων του Άδη και λεγόταν Όσιρις-Άπις ή Οσάρ-Άπις ενώ Σαράπειο ήταν το υποχθόνιο νεκροταφείο. Ο όλος χώρος στην ιερή γλώσσα λέγονταν Σώμα Απίων και πλάσθηκε ελληνιστί το Σινώπειον ή Σίναπον. Ιστορικά η λατρεία του θεού Άπιδος γεννήθηκε γύρω στο 2925 -2775 π.Χ. και ήταν θεός της γονιμότητας. Φημισμένοι ήταν οι μάντεις του. Όταν ένας ιερός ταύρος «Άπις», ιερό ζώο του Θεού Φθα πέθαινε θάβονταν κάτω σε στοές (βλέπε κατακόμβες) πάνω από τις οποίες κτίζονταν το Σαράπειο. Μέχρι τις ανασκαφές του περασμένου αιώνα ανακαλύφθηκαν θαμμένοι 64 «Άπιδες» ταύροι. Αργότερα ο Άπις αντιπροσώπευε και τον ήλιο με δίσκο ανάμεσα από τα κέρατά του. Η μεταμόρφωσή του με τον Όσιρη σε Οσάρ-Άπι έγινε κατά τα χρόνια του Πτολεμαίου Ι του Σωτήρα (305 - 282 π.Χ).