Rebus No.282 (14)

Λύση

Ανασχηματισμός* [Ανα**σχημα***(φω)τισμος****]
* H αλλαγή ενός συνόλου με νέα μέλη, π.χ. Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης.
**Η Άννα Σιούελ (Anna Sewell) (30 Μαρτίου 1820 - 25 Απριλίου 1878) ήταν Αγγλίδα συγγραφέας, η οποία έγινε γνωστή από το κλασικό μυθιστόρημα "Η Μαύρη Καλλονή" (Black Beauty). Η Άννα Σιούελ γεννήθηκε στο Γκρέιτ Γιάρμουθ της Αγγλίας. Ως τα 14 της χρόνια ήταν ένα ευτυχισμένο και γερό κορίτσι, αλλά μία μέρα έπεσε και χτύπησε στον αστράγαλό της, με αποτέλεσμα να κουτσαίνει για όλη της τη ζωή. Από τότε δεν μπόρεσε να περπατήσει καλά. Στην αρχή το χτύπημα έμοιαζε σαν ένα απλό στραμπούληγμα, αλλά με τον καιρό παρουσιάστηκαν επιπλοκές που ανάγκασαν την Άννα Σιούελ να βλέπει την εξοχή μονάχα μέσα από την άμαξα του πατέρα της. Όσο περνούσε ο καιρός τόσο καταλάβαινε η Άννα πως μπορούσε να περπατήσει ελάχιστα. Έτσι τις περισσότερες φορές μετακινούνταν με την άμαξα ή καβάλα σε άλογο. Τα πρώτα αυτά χρόνια ύστερα από το ατύχημά της, την έκαναν να αγαπήσει το άλογο, που έγινε ο ήρωας στο περίφημο μυθιστόρημά της "Η Μαύρη Καλλονή"
***Σχημα = Η λέξη - όρος σχήμα (εκ του σχειν - αόριστος του ρ. έχω) απαντάται στις ακόλουθες περιπτώσεις:.
(Α)Με τη γεωμετρική έννοια:
i) Σχήμα γενικά ως μορφή, όψη ενός αντικειμένου, π.χ. σχήμα πλώρης.
ii)Σχήμα ως γεωμετρική έννοια, γραμμική παράσταση.
iii)Σχήμα, μορφή στερεού σώματος.
iv)Σχήμα, μέγεθος σελίδων, εφημερίδων κ.λπ.
v)Σχήμα, στρατιωτικός επιχειρησιακός σχηματισμός παράταξης, μετακίνησης, προσβολής, άμυνας κ.λπ.
(Β) Άλλες χρήσεις:
i)Σχήμα, εξωτερικό ένδυμα, αλλά και ιδιότητα ιερωμένων - μοναχών.
ii)Σχήμα, ακολουθούμενος τρόπος έρευνας διάσωσης.
iii)Σχήμα, τύπος παράταξης, χαιρετισμών, πλαισίωσης.
iv)Σχήμα λόγου ως τρόπος διατύπωσης, έκφρασης κυρίως προφορικού λόγου
****(Φω)Τισμος = Ο φωτισμός, η δυνατότητα να δούμε κάτι, ένα αντικείμενο, μια επιφάνεια κλπ. αφού το φωτίσουμε. Ένα σώμα είναι ορατό, δηλαδή μπορούμε να το δούμε, όταν αυτό στέλνει φως στα μάτια μας. Το πρόβλημα του φωτισμού απασχόλησε τον άνθρωπο από τα προϊστορικά χρόνια της ζωής του. Στην αρχή το φως του ήλιου, κατά τη διάρκεια της μέρας του ήταν αρκετό, ενώ το βράδυ η φωτιά που άναβε στη σπηλιά του, χρησίμευε και για το φωτισμό της. Αργότερα χρησιμοποίησε κεριά, δαδιά, λυχνάρια με λάδι ή οινόπνευμα και γενικά οτιδήποτε άλλο εύφλεκτο μέσο.