Cutro

Σε προηγούμενη ανάρτηση αναφέρθηκα στην σκακιστική διοργάνωση που πραγματοποιείται κάθε χρόνο το Σεπτέμβριο στην Ιταλική πόλη Marostica. Σήμερα θα δούμε μια άλλη σκακιστική διοργάνωση που πραγματοποιείται κάθε χρόνο τον Αύγουστο στην Ιταλική πόλη, αυτή τη φορά βρίσκεται στον αντίποδα της Ιταλικής Χερσονήσου, Cutro εδώ (πόλη της Καλαβρίας, εδώ επαρχία του Κρότωνα εδώ και εδώ) και μαζί την βιογραφία του Giovanni Leonardo da Cutro (ή di Bona) πρωταθλητή του σκακιού του 16ου αιώνα.

Giovanni Leonardo da Cutro ή (di Bona)

Ο Giovanni Leonardo da Cutro ή (di Bona), εδώ, εδώ και εδώ Ιταλός ισχυρός σκακιστής του 16ου αιώνα, γνωστός με τ’ όνομα «Il Puttino»[1] - Το Μικράκι, το προσωνύμιο αυτό το απέκτησε εξ’ αιτίας του μικρού σωματικού αναστήματος, αλλά μεγάλος στο πνεύμα. Το προσωνύμιο αυτό του το έδωσε ο Ιταλός σκακιστής και συγγραφέας Alessandro Salvio (≈1570 - ≈1640), εδώ ο οποίος έγραψε ένα βιβλίο για την ζωή του με τίτλο ("Il Puttino" ή "Altramente detto Il Cavaliere Errante[2]"). Γεννήθηκε το 1542(;), άλλοι ιστορικοί αναφέρουν ότι γεννήθηκε το 1552 (εάν ο Leonardo γεννήθηκε το 1552 ήταν αδύνατον να ήταν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο. Άρα γεννήθηκε το 1542.), στην πόλη της Καλαβρίας (Νότια Ιταλία) Cutro, επαρχία του Κρότωνα[3], από μια εύπορη οικογένεια. Σε νεαρή ηλικία μαθαίνει από έναν θείο του την τέχνη του «ευγενούς παιγνιδιού».

Cutro:Η πόλη όπου γεννήθηκε ο Giovanni Leonardo di Bona

Το 1560 ο Leonardo ήταν φοιτητής της νομικής στην Ρώμη, όταν έπαιξε για πρώτη φορά με τον πρεσβευτή και πρωταθλητή του σκακιού της Ισπανίας Αιδεσιμότατο Αρχιεπίσκοπο της Σεβίλλης Ruy López de Segura εδώ κι’ έχασε 2 – 0. Η κατωτέρω παρτίδα προέρχεται από τον μεταξύ τους αγώνα.

Πιόνι του Βασιλιά [C20]

Ρώμη, 1560

Λευκά: Rouy Lopez de Segura
Μαύρα: Giovanni Leonardo da Cutro
1.ε4 ε5 2.Ιζ3 ζ6; 3.Ιxε5 ζxε5 4.Βθ5+ η6 5.Βxε5+ Βε7 6.ΒxΠθ8 Ιζ6
7.δ4 Ρζ7 8.Αγ4+ δ5 9.Αxδ5+ ΙxΑδ5 1-0.
Βλέπε τελική θέση κατωτέρω.

Ήταν συνηθισμένος να κερδίζει και την ήττα από τον López την πήρε πολύ στα σοβαρά, καθ’ ότι δεν ήταν συνηθισμένος να χάνει. Τελειώνοντας τις σπουδές του πήγε στην Νάπολη, πρωτεύουσα του βασιλείου της Νάπολης κάτω από την κυριαρχία των Ισπανών, όπου στα σαλόνια και τις Αυλές των πλουσίων Ευγενών μπόρεσε να καλλιεργήσει το πάθος του για το σκάκι, κατ’ άλλη εκδοχή να διδαχθεί το σκάκι από τον Paolo Boi εδώ στο παλάτι του Πρίγκιπα don Fabrizio Gesualdo της Venosa, εδώ προστάτη του Paolo Boi, όπου ο Boi είχε ιδρύσει μια σκακιστική ακαδημία – ήδη ο Boi ζούσε στην Νάπολη αυτή την περίοδο και ήταν 32 ετών, περισσότερο ξακουστός και περισσότερο πεπειραμένος από τον Leonardo, έτσι είναι πολύ πιθανόν να τον προπονούσε στο σκάκι. Βελτίωσε το παιγνίδι του μέσα σε δύο χρόνια κατά πολύ, ώστε να γίνει σχετικά ισοδύναμος με τον Boi κατά μια άλλη εκδοχή πήγε σ’ έναν θείο του για να βελτιώσει το παιγνίδι του, μετά από δύο χρόνια το παιγνίδι του βελτιώθηκε σημαντικά.
Το περισσότερο λογικό σενάριο φαίνεται να είναι ότι ο Ruy López ήρθε στην Ρώμη το 1560 και καθιέρωσε μια φήμη ως έναν παίκτη που νικούσε όλους τους άπειρους.
Όταν ο Ruy López επισκέφθηκε εκ νέου την Ρώμη, επ’ ευκαιρία της ενθρόνισης του Πάπα Γρηγορίου ΙΓ΄ εδώ το 1572, έπαιξε και νίκησε τον Leonardo, ο οποίος έμαθε το σκάκι στην Ρώμη και φάνηκε να έχει λίγο φυσικό ταλέντο.
Λέγεται ότι την ίδια περίοδο, το 1560, πειρατές Σαρακηνοί σε μία από τις συχνές επιδρομές, που υφίσταντο οι λαοί της Μεσογείου, πήραν ως όμηρο στο Cutro έναν από τους αδελφούς του Leonardo. Ο Leonardo πήγε στο Cutro, όπου χάρη στο ότι γνώριζε να παίζει σκάκι συμφώνησε με τον Σαρακηνό ή Τούρκο καπετάνιο να παίξουν σκάκι για την ελευθερία του αδελφού του. Σε περίπτωση που κέρδιζε θ’ άφηνε ελεύθερο τον αδελφό του, τον οποίον κρατούσαν φυλακισμένο (κατ’ άλλη εκδοχή ήταν και οι δύο φυλακισμένοι). Όχι μόνο κέρδισε την ελευθερία του αδελφού του (ελευθερία τους), αλλά κέρδισε και 200 δουκάτα.
Σίγουρος πλέον στην ικανότητά του ο Leonardo, συνοδευόμενος από τον Giulio Cesare Polerio εδώ πηγαίνει στην Γένοβα, για να ταξιδεύσει για την Μαδρίτη προς συνάντηση με τον Ruy López για την σκακιστική μονομαχία και να πάρει ρεβάνς από την ήττα του στη Ρώμη. Στην Γένοβα γνώρισε μια γυναίκα, που ανήκε στην οικογένεια De Giorgi, την ερωτεύτηκε και της έκανε πρόταση γάμου. Πριν φύγει για την Μαδρίτη την αρραβωνιάσθηκε. Στην Γένοβα αφήνει τον έμπιστό οικογενειακό του φίλο Giulio Cesare Polerio. Ταξιδεύει με πλοίο για την Μαδρίτη. Πηγαίνει στην Μασσαλία και μετά στην Βαρκελώνη, όπου συναντάει τον Tommaso Caputi[4], γνωστός ως "Rosces", και τον Giovanni Rodriguez με τους οποίους πήγε μαζί στην Μαδρίτη το 1575. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού, το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής του το πραγματοποίησε επάνω σε κάρο, από το 1566 έως το 1572, κέρδισε πολλά χρήματα με το σκάκι από θαμώνες πανδοχείων. Φιλοξενούμενος από κάποια γυναίκα ονομαζόμενη Isabella, γνωστή του Tommaso Caputi, ο Leonardo σίγουρος για το εαυτό του, ετοιμάζει τεχνικά την συνάντηση, προοίμιο για την δική του θορυβώδη ρεβάνς, μια αληθινή πραγματική παγίδα στην οποία παρασύρει τον αντίπαλο και τους δικούς του ισχυρούς μαικήνες[5]. Δεχόμενος πρόσκληση από τον Ruy López παίξανε σκάκι με χρηματικό έπαθλο 50 δουκάτα ασημένια την παρτίδα. Κέρδισε όλες τις παρτίδες που έπαιξαν.

Οι τρεις κατωτέρω παρτίδες προέρχονται από την ανωτέρω συνάντηση.

Γκαμπί του Βασιλιά μη Αποδεκτό [C30]

Μαδρίτη, 1575

Λευκά: Rouy Lopez de Segura
Μαύρα: Giovanni Leonardo da Cutro
1. ε4 ε5 2. ζ4 δ6 3. Αγ4 γ6 4. Ιζ3 Αη4 5. ζxε5 δxε5 6. Αxζ7+ ΡxΑζ7
7. Ιxε5+ Ρε8 8.Βxη4 Ιζ6 9. Βε6+ Βε7 10. Βγ8+ Βδ8 11. ΒxΒδ8+
ΡxΒδ8 12. Ιζ7+ 1-0.
Βλέπε τελική θέση κατωτέρω.

Ιταλική Παρτίδα [C53]

Μαδρίτη, 1575

Λευκά: Giovanni Leonardo da Cutro
Μαύρα: Rouy Lopez de Segura
1.ε4 ε5 2.Ιζ3 Ιγ6 3.Αγ4 Αγ5 4.γ3 Βε7 5.β4 Αβ6 6.α4 α6 7.Αα3 δ6
8.δ3 Ιζ6 9.Βε2 Αη4 10.Ιβδ2 1-0.
Βλέπε τελική θέση κατωτέρω.

Άμυνα Φιλιντώρ [C41]

Μαδρίτη, 1575

Λευκά: Giovanni Leonardo da Cutro
Μαύρα: Rouy Lopez de Segura
1.ε4 ε5 2.Ιζ3 δ6 3.Αγ4 ζ5 4.δ3 Αε7 5.Βε2 γ6 6.θ3 ζ4 7.η3 ζxη3
8.ζxη3 Βγ7 9.Ιγ3 Ιζ6 10.β4 1-0.
Βλέπε τελική θέση κατωτέρω.

Ο Φίλιππος Β΄ εδώ πληροφορήθηκε το συμβάν και θέλοντας να γνωρίσει από κοντά τον Leonardo τον προσκάλεσε να παίξει με τον Ruy López έναν επίσημο αγώνα μικρής διάρκειας με έπαθλο 1.000 δουκάτα, φήμη στην Αυλή του κ.α, το οποίο πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 1575.
Παραβρέθηκαν επίσης, εκτός από τον Leonardo, ο οποίος συνοδευόταν από τον Κόμη Crancione, ο δεύτερος φημισμένος Ισπανός σκακιστής από την Γρανάδα Alfonso Cerón εδώ μετά τον Ruy López, ο Giulio Cesare Polerio και ο Paolo Boi.
Η σκηνή αυτή αποθανατίστηκε το 1886 από τον φημισμένο Τοσκανό ζωγράφο Luigi Mussini (1813-1888) εδώ στον ξακουστό πίνακα με τίτλο «Una sfida scacchistica alla Corte del Re di Spagna Filippo II» - «Ένας σκακιστικός αγώνας στην Αυλή του βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο Β΄». Ο πίνακας φυλάσσεται στην Τράπεζα «Banca Monte dei Paschi di Siena[6]» στην Σιένα της Τοσκάνης. εδώ
Στο βιβλίο του με τίτλο "Il Puttino" ή "Il Cavaliere Errante del Salvio" - "Το Μικράκι ή Ο Περιπλανώμενος Ιππότης του Salvio", τ’ οποίο δημοσιεύτηκε το 1634, ο Alessandro Salvio γράφει:
«…Όταν ο Leonardo έχασε αποφασιστικά με την θέλησή του τις δύο πρώτες παρτίδες ο βασιλιάς Φίλιππος Β΄, λίγο απογοητευμένος σκεπτόμενος ότι υπερεκτίμησε τον Ιταλό παίκτη, αποφασίζει ν’ αποχωρίσει από τον αγώνα. Ενώ ο βασιλιάς είναι έτοιμος ν’ αποχωρήσει, ο Leonardo, επεμβαίνει σ’ αυτό το σημείο και με θεατρικό κομπασμό στρέφετε προς τον βασιλιά, παρακαλώντας τον να μείνει για να παραβρεθεί στον θρίαμβό του, εξηγώντας του πως το παιγνίδι του στις δύο παρτίδες ήταν στημένο για ένα δραματικό φινάλε, λέγοντας του:
- «Μεγαλειότατε, προτείνω να μείνετε, το παιγνίδι μου ήταν στημένο, για να λάμψει
πιο ξεκάθαρα η ικανότητά μου».
Ο Leonardo έπεισε τον Βασιλιά και οι αγώνες συνεχίστηκαν. Ο Leonardo, προς μεγάλη ικανοποίηση του δικού του μεγάλου θαυμαστή πρίγκιπα don Giovanni της Αυστρίας, αδελφού του Φιλίππου Β΄, εύκολα νίκησε στις επόμενες τρεις παρτίδες, παίρνοντας εκδίκηση για τις δύο παρτίδες που έχασε το 1560 στην Ρώμη, κερδίζοντας το βραβείο των 1.000 δουκάτων, που είχε θέσει ο βασιλιάς σ’ αυτόν που θα κέρδιζε τρεις συνεχόμενες παρτίδες. Επίσης κέρδισε μια χρυσή πόρπη σε σχήμα σαλαμάνδρα καλυμμένη με πολύτιμα πετράδια, ένα παλτό από γούνα. Ο Φίλιππος του ζήτησε να εκφράσει κάποια επιθυμία του και ο Leonardo επωφελούμενος από την διαθεσιμότητα του βασιλιά ζητάει και εξασφαλίζει για τα συμφέροντα των συμπατριωτών του, μετά από μερικές διαπραγματεύσεις, σε αντάλλαγμα, ν’ ανακηρυχθεί το χωριό του, Cutro, σε «Πόλη» και την απαλλαγή από τους φόρους για ένα διάστημα που ο ίδιος θ’ αποφάσιζε. Ο Φίλιππος έκανε δεκτό το αίτημά του και απάλλαξε το Cutro από την πληρωμή των φόρων για είκοσι χρόνια.»
Ο Φίλιππος σ’ ένα γράμμα του, με ημερομηνία 22 Αυγούστου 1575, προς τον αδελφό του πρίγκιπα don Giovanni της Αυστρίας, ικανοποιημένος με τον αδελφό του αναγνώρισε την νίκη του προστατευόμενου του.
Οι ιστορικοί πίστευαν ότι τουρνουά διπλών συναντήσεων της Μαδρίτης ήταν το πρώτο διεθνές τουρνουά στον κόσμο. O Χέλμουτ Φάουστβιτς, ο οποίος μελέτησε τα δημοτικά αρχεία της Χαϊδελβέργης, ανακάλυψε ότι το πρώτο σκακιστικό τουρνουά σε παγκόσμια κλίμακα, έγινε στη στις 21-Σεπτεμβρίου-1467. Η ανωτέρω ανακάλυψη ανατρέπει την μέχρι τώρα υπάρχουσα γνώμη, ότι το πρώτο σκακιστικό τουρνουά έγινε το 1575 στην Ισπανία στ’ ανάκτορα της Μαδρίτης επί βασιλέως Φιλίππου Β΄. Επομένως ήταν το δεύτερο σκακιστικό τουρνουά σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μετά το τουρνουά πληροφορείτε από τον Polerio, ο οποίος ήρθε στην Μαδρίτη, ότι η αρραβωνιαστικιά του είχε πεθάνει. Οδυνηρό γι’ αυτόν περιστατικό που παρακίνησε τον Leonardo να επιστρέψει στην Ιταλία. Μάλλον, μετά την επιστροφή του στην πατρίδα του, αποφάσισε να ταξιδεύσει. Πήγε στην Πορτογαλία όπου έπαιξε τον ισχυρό παίκτη της Πορτογαλίας Moro ή Moor στη Λισαβόνα στο παλάτι του βασιλιά της Πορτογαλίας Don Sebastiáno,εδώ ο οποίος τον επιβράβευσε με διάφορα δώρα. Εκεί συνάντησε και τον Boi, όπου κι’ έπαιξε μαζί του μια παρτίδα και τον νίκησε. Ο Leonardo επέστρεψε στην Ιταλία αρχές του 1580, πρώτα στην Γένοβα και στον Τάραντα συνοδευόμενος από τον μαθητή του Giulio Cesare Polerio και μετά εγκαθίσταται στην Νάπολη και εργάζεται ως υπάλληλος στην Αυλή του don Niccolò Bernardino, εδώ Πρίγκιπα του Bisignano, όπου έπαιξε εκ νέου με τον Paolo Boi, μεταξύ του 1582 και 1586, αυτή την φορά παρουσία του προστάτη του Boi, Pedro Téllez-Girón εδώ 3ος Δούκας της Ossuna, Αντιβασιλέα της Νάπολη, από το 1582 έως το 1599, (ο οποίος, μ’ εντολή του στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολη, διέσωσε ευρήματα από την κατεστραμμένη, από την λάβα του ηφαιστείου Βεζούβιου, Πομπηία, τιμήθηκε για τα δημόσια έργα του και για την συνετή διακυβέρνηση). Η παρτίδα είχε ισόπαλο αποτέλεσμα. Ο Leonardo πέθανε, λέγετε δηλητηριασμένος από φθόνο, το 1587, κατ’ άλλη εκδοχή το 1597.

Αναβίωση του Τουρνουά του 1575
Ο αγώνας σκακιού που πραγματοποιήθηκε το 1575 με νικητή τον Giovanni Leonardo di Bona, ανασύρθηκε από την λήθη την δεκαετία του 1990, από ένα πρόγραμμα μορφωτικό. Από το 1997 και κάθε χρόνο στις 12 Αυγούστου πραγματοποιείται ζωντανά το Τουρνουά «Leonardo di Bona», που είναι η αναπαράσταση της συνάντησης του Ruy López με τον Leonardo di Bona: εκατοντάδες από κομπάρσους, ντυμένους με ρούχα της εποχής του 16ου αιώνα, μεταξύ των ζωντανών σκακιστών, άλογα, προσωπικότητες εμπλεκόμενοι στο γεγονότα της Αυλής και ομάδες εμψύχωσης εναλλάσσονται διαδοχικά επάνω στην γιγάντια σκακιέρα εδάφους από μάρμαρο, που αποτελεί μέρος της αρχιτεκτονικής της πλατείας, αναπαριστώντας μία παρτίδα, από τις 5, που έπαιξαν ο Αιδεσιμότατος Επίσκοπος Ruy López di Segura και ο Giovanni Leonardo di Bona, προσφέροντας ένα θέαμα υποβλητικό. Η σκακιέρα βρίσκεται στην Κεντρική Πλατεία της πόλεως "Gio' Leonardo di Bona", ήδη Πλατεία Ευρώπης μέχρι τις 30 Απριλίου 1997, η οποία μετονομάσθηκε την 1 Μαΐου 1997 προς τιμήν του μεγάλου σκακιστή από το Cutro.
Από το γεγονός αυτό η πόλη Cutro ονομάσθηκε «Η Πόλη του Σκακιού».
Πριν την έναρξη της παρτίδας προηγείται μια παρέλαση από κομπάρσους ντυμένους με κουστούμια εποχής και από τους σημαιοφόρους που παρελαύνουν διασχίζοντας τις οδούς του χωριού. Η αναπαράσταση της παρτίδας διοργανώνεται κάθε χρόνο στις 13 Αυγούστου.
Στην πλατεία επίσης στήθηκε ένα άγαλμα, επάνω σ’ έναν οβελίσκο, αφιερωμένο στην μνήμη του Leonardo, το οποίο εγκαινιάσθηκε την 1 Μαΐου 1999. Το άγαλμα είναι κατασκευασμένο από μπρούτζο στιλβωμένο και είναι έργο του διακεκριμένου γλύπτη Antonio Cersosimo από την Torretta του Crucoli.

Λεπτομέρια από την ζωντανή παρτίδα στην σκακιέρα εδάφους , όπου αναπαριστάνεται

μιας παρτίδα, από τις 5, που έπαιξαν ο Ruy López με τον Leonardo di Bona, στην

κεντρική πλατεία «Gio' Leonardο di Bona» της πόλεως.

Επίσης επάνω στην γιγάντια σκακιέρα εδάφους κομπάρσοι αναπαριστούν, ντυμένοι με ρούχα της εποχής του 16ου αιώνα, την φημισμένη εικονογραφημένη σκηνή του πίνακα του Luigi Mussini

Πίνακας του Luigi Mussini, 1886

«Σκακιστική μονομαχία στην Αυλή του βασιλιά Φιλίππου ΙΙ της Ισπανίας

μεταξύ του Giovanni Leonardo da Cutro και του Αιδεσιμότατου Ruy López de Segoura.»

Από Αριστερά προς τα δεξιά: ο Αιδεσιμότατος

Ruy López de Segoura (καθιστός), ο Δούκα Ερρίκου της Λορένης,

ο Fra Diego de Chaues, εξομολογητής του Δομινικανού βασιλιά,

ο Leonardo di Bona ή da Cutro, ο Don Cristoforo de Mora, ο βασιλιάς

Φίλιππος II (καθιστός), η Ινφαντα Isabella Clara Eugenia – κόρη του

Φιλίππου II, αγκαζέ με την Κυρία επί των Tιμών της βασίλισσας, η

βασίλισσα Άννα -Μαρία της Αυστρίας, κόρη του Αυτοκράτορα

Μαξιμιλιανού και τέταρτη σύζυγος του Φιλίππου II (καθιστή), η

Δούκισσα της Lerma, ο ταγματάρχης, ακόλουθος του παλατιού,

πρίγκιπας Don Giovanni, της Αυστρίας – νικητής της μάχης του

Lepanto,1571, και αδελφό του Φιλιππου ΙΙ (καθιστός).

(Βερολίνο 1813 - Σιένα 1888), που παριστάνει τον αγώνα μεταξύ του Αιδεσιμότατου Επισκόπου Ruy López di Segura και του Leonardo di Bona στην Αυλή του βασιλιά Φιλίππου Β΄.

Ζωντανή αναπαράσταση της σκακιστικής μονομαχίας ανάμεσα

στον Ruy López και τον Leonardo di Bona,που πραγματοπόιήθηκε

στη Μαδρίτη στο παλάτι του βασιλιά Φιλίππου Β΄ στις 12 Αυγούστου 1575.

Από το 1995, εξ’ άλλου, η πόλη Cutro φιλοξενεί κάθε χρόνο ένα διεθνές σκακιστικό τουρνουά που αρχίζει στις 24 Απριλίου και τελειώνει την 1 Μαΐου, και στ’ οποίο συμμετέχουν παίκτες που προέρχονται απ’ όλο τον κόσμο. Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν υπό την παρουσία των πολιτικών και θρησκευτικών αρχών, καθώς και του αειμνήστου προέδρου της Ιταλικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας, Alvise Zichichi (1938- 2003) εδώ. Επ’ ευκαιρία του 3ου Διεθνούς Τουρνουά, που πραγματοποιήθηκε από τις 24 Απριλίου έως την 1 Μαΐου 1997 τα Ιταλικά Ταχυδρομεία κατασκεύασαν μια ανεξίτηλη σφραγίδα για το σφράγισμα των δύο αναμνηστικών καλλιτεχνικών καρτών, που εξέδωσαν, με θέματα παρμένα από πίνακες του Luigi Mussini.

Ταχυδρομική Κάρτα (αριστερά).

Ειδική ανεξίτηλη σφραγίδα των Ιταλικών Ταχυδρομείων (Δεξιά)

Στην μνήμη του μεγάλου σκακιστή Giovanni Leonardo da Cutro, οι σκακιστικοί σύλλογοι του Catanzaro και του Cutro ονομάσθηκαν με τ’ όνομά του.

Γνωρίζετε ότι...?

...Η ζωή των μεγάλων Ιταλών σκακιστών του 16ου αι. και αιωνίων αντιπάλων, Giovanni Leonardo da Cutro από τηΚαλαβρία και Paolo Boi από τη Συρακούσα, όπου στον αναμεταξύ τους αγώνα για το πρωτάθλημα της Ιταλίας νικητής αναδείχθηκε ο Giovanni Leonardo da Cutro (ή di Bona), ήταν πλούσια από θρυλικά επεισόδια, καθ’ ότι ήσαν πρωταθλητές-τυχοδιώκτες; Ιδού ένα επεισόδια μεταξύ των πιο σημαντικών: Ο Giovanni Leonardo da Cutro (ή di Bona) μαζί με τον αδελφό του αιχμαλωτίσθηκαν, κατ’ άλλη εκδοχή αιχμαλώτισαν μόνο τον αδελφό του, από Σαρακηνούς ή Τούρκους πειρατές. Κέρδισε την ελευθερία τη δική του και του αδελφού του παίζοντας σκάκι με τον αρχιπειρατή του καραβιού τον οποίο κέρδισε μετά από μία δραματική παρτίδα. Επί πλέον κέρδισε και 200 δουκάτα. Το περιστατικό αυτό συνέβη την ίδια περίπου εποχή, με αυτή του Paolo Boi.

Πηγή: Διαδίκτυο

www.calabriascacchi.it/cutro/dibona.htm http://www.queen.it/web4you/noprofit/keres/txt/a28.html Scacchi viventi | Comune di Cutro puttino Σχόλια

[1] Il Putto (Gli Putti): Απεικονίσεις μικρών, μερικές φορές, φτερωτών αγοριών

(ερωτιδέων), προσφιλές διακοσμητικό μοτίβο στη τέχνη (ζωγραφική - γλυπτική)

της Αναγέννησης του 17^ου και 18^ου αιώνα. Συνδυάζουν χαρακτηριστικά αρχαίων

ερωτιδέων και χριστιανικών αγγέλων.

[2]Cavaliere Errante τον ονόμασε ο βασιλιάς της Πορτογαλίας Don Sebastiáno (1557-1578), ο οποίος πέθανε στην εκστρατεία κατά του Μαρόκου το 1578. Το 1580 ο Φίλιππος Β΄ ανέλαβε την διακυβέρνηση της Πορτογαλίας με την ονομασία Φίλιππος Α΄της Πορτογαλίας.

[3]Πόλη της Καλαβρίας στον κόλπο του Τάραντα Αποικία την οποία ίδρυσαν οι Αχαιοί(;) το 710 π.Χ. στις εκβολές του ποταμού Αισάρου.

[4] Σκακιστής της εποχής εκείνης. Γεννήθηκε στο Regno di Napoli. Μετανάστευσε γύρω στα 1550 στην Ισπανία.

[5]Πλούσιοι προστάτες των γραμμάτων και των τεχνών.

[6] Τράπεζα η οποία ιδρύθηκε το 1472 με την ονομασία «Monte di Pietà». Ο τρίτος σε σειρά όμιλος τραπεζών της Ιταλίας