Μια Σύνθεση με Ιστορία και…Δίλημμα

G. E. Barbier/J. L. F. Saavedra

"Glasgow Weekly Citizen",1895

 

Παίζουν τα Λευκά και κερδίζουν (+-)

 Λύση

1.γ7!,Πδ6+ 2.Ρβ5!(Εάν 2.Ργ5;,Πδ1! 3.~,Πγ1=),Πδ5+ 3.Ρβ4!,Πδ4+ 4.Ργ3,Πδ15.Ργ2,Πδ4! 6.γ8 = Π!(Εάν 6.γ8 = Β;;,Πγ4+!! 7.Β:Π = Πατ!),Πα4 7.Ρβ3,Ρβ18.Ρ:Π+ -

Για την ανωτέρω θέση υπάρχει και η εξής εκδοχή, να προέρχεται από την παρτίδα μεταξύ των Richard Henry Falkland Fenton (1837-1916) εδώ, ερασιτέχνη σκακιστή, και του Williiam Norwood Potter (1840-1895) εδώ, πολύ ισχυρό σκακιστή της εποχής εκείνης, που παίχθηκε στο Λονδίνο το 1875. Ο Potter επειδή ήταν ισχυρότερος παίκτης έδωσε τα εξής πλεονεκτήματα στον R. Fenton :
α) Αφαιρέστε από τη σκακιέρα το Μαύρο πιόνι «ζ7».
β) Ο Λευκός παίζει τις δύο πρώτες κινήσεις.

Γαλλική Άμυνα

Λονδίνο,1875

Λευκά: Richard Henry Falkland Fenton.

Μαύρα: Williiam Norwood Potter.

1.e4 2.d4 e6 3.Bd3 Qe7 4.Se2 d6 5.Sbc3 Sc6 6.a3 g6 7.O-O Lg7 8.Be3 Sf6 9.h3 a6 10.f4 d5 11.e5 Sd7 12.f5 gxf5 13.Bxf5 exf5 14.Sxd5 Qd8 15.Sef4 Sdxe5 16.dxe5 O-O 17.Qh5 Bxe5 18.Rad1 Qe8 19.Qh4 Rf7 20.Rfe1 Qf8 21.b4 b6 22.c4 Bd7 23.Sd3 Qg7 24.Bf4 Bxf4 25.S3xf4 Se5 26.Sf6+ Qxf6 27.Qxf6 Rxf6 28.Rxe5 Bc6 29.Kf2 Rf7 30.Rd3 Be4 31.Rd4 Bc6 32.g3 Raf8 33.Sh5 Re8 34.Rxe8 Bxe8 35.Sf4 Bd7 36.Sd3 Re7 37.Kf3 Kg7 38.c5 Bb5 39.cxb6 cxb6 40.Kf4 Bxd3 41.Rxd3 Rf7 42.Ke5 Kg6 43.Rd6+ Kg5 44.Rxb6 f4 45.gxf4+ Rxf4 46.Rxa6 Rh4 47.b5 Rxh3 48.a4 h5 49.b6 Rb3 50.a5 h4 51.Ra8 h3 52.Kd6 Kg4 53.Rh8 Rb5 (Βλέπε κατωτέρω διάγραμμα)

W. N. Potter

 

R. Fenton

54.Rxh3 Kxh3 55.Kc6 Rxa5 56.b7 Ra6+ και ισοπαλία κατόπιν συμφωνίας.

Από το σπάνιο βιβλίο του Harrie Grondijs με τίτλο:

«No Rook Unturned. A Tour Around the Saavedra Study.»

Ο Fenton σ’ αυτό το σημείο συνέχισε με: 1.Π:θ3!!,Ρ:Π 2.Ργ6,Π:α5 3.β7.
Ο Potter σ’ αυτή τη θέση πρότεινε ισοπαλία, την οποία αποδέχθηκε αμέσως ο Fenton χωρίς ν’ αναλύσει την θέση. Ο Fenton πρέπει να είχε τουλάχιστον δει ότι μετά από το 3….., Πα6 4.Ρβ5,Πα1 η παρτίδα ήταν ισόπαλη. Εάν 5.β8=Β;;;,Πβ1+ 6.Ρ~,Π:Β -+. Επίσης δεν είναι ξεκάθαρο τι συνέβη μετά. Το πιθανότερο είναι ο Potter να έδειξε στον Fenton τον τρόπο με τα οποία τα Λευκά κέρδιζαν την παρτίδα. Μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι ο Johannes Hermann Zukertort βρήκε πως νικούν τα Λευκά και δημοσίευσε το φινάλε τo 1875 στο σκακιστικό περιοδικό «The City of London Chess Magazine». Η σωστή συνέχεια ήταν βέβαια 3….., Πα6+ 4.Ργ5!,Πα5+ 5.Ργ4,Πα4+ 6.Ργ3,Πα3+ 7.Ρβ2!! +-. Με αυτή τη νικητήρια μέθοδος νωρίτερα ασχολήθηκαν οι Josef Kling και Bernhard Horwitz δημοσιεύοντας μια μελέτη στο σκακιστικό περιοδικό «The Chess Player» το Σεπτέμβριο του 1853.

J. Kling and B. Horwitz

«The Chess Player», 1853

Παίζουν τα Λευκά και κερδίζουν (+-)

Λύση

1.η6 Πxθ6 2.η7 Πθ5+ 3.Ρζ4 Πθ4+ 4.Ρζ3 Πθ3+ 5.Ρη2 +-

Μετά από αυτό για είκοσι χρόνια δεν συνέβη τίποτα. Στις 13 Μαρτίου
1895 πέθανε ο Williiam Norwood Potter. Ο εκδότης, της Σκωτικής
εφημερίδας «Weekly Citizen», Georges Emile Barbier, ο οποίος ήταν
ποιητής και καθηγητής των Γαλλικών ζούσε στο Λονδίνο από το 1875,
 αφιέρωσε ένα άρθρο στην σκακιστική στήλη για την ζωή του Williiam
Norwood Potter. Πιθανόν να είχε υπ’ όψιν του την παρτίδα μεταξύ των
Fenton – Potter ή να είχε διαβάσει την δημοσίευση του Johannes
Hermann Zukertort. Μη ενθυμούμενος καλά την επακριβή θέση του
φινάλε δημοσίευσε μια παραπλήσια παραλλαγή της θέσεως η οποία έχει
ως εξής:

W. N. Potter

R.Fenton

Παίζουν τα Μαύρα και τα Λευκά κερδίζουν.

Σύμφωνα με τον Barbier, σ’ αυτή τη θέση ο Potter πρότεινε ισοπαλία στον

Fenton, την οποία αποδέχθηκε αμέσως χωρίς άλλη σκέψη. Μετά ο Potter

έδειξε στον Fenton πως τα Λευκά κέρδιζαν σ’ αυτή την θέση με: 1....,Πδ6+

2.Ρβ5,Πδ5+ 3.Ρβ4,Πδ4+ 4.Ρβ3, Πδ3+ 5.Ργ2. Στις 27 Απριλίου η ανωτέρω

θέση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Weekly Citizen». Ο Barbier συνέχιζε

να μελετάει την επίμαχη θέση μέχρις που ανακάλυψε ότι εάν ο Μαύρος

βασιλιάς βρισκόταν στο τετράγωνο «α1» τα Μαύρα σώζονταν με ισοπαλία.

Την θέση αυτή την δημοσίευσε, ως μελέτη, στην σκακιστική στήλη της

εφημερίδας μια εβδομάδα αργότερα, στις 4 Μαΐου 1895, και την λύση την

δημοσίευσε στις 11 Μαΐου 1895. Η θέση που πρότεινε ο Barbier ήταν η εξής:

W. N. Potter

.

R. Fenton

Παίζουν τα Μαύρα και κάνουν ισοπαλία.(=)

Η λύση που πρότεινε ο Barbier ήταν η εξής:

1...,Πδ6+ 2.Ρβ5,Πδ5+ 3.Ρβ4,Πδ4+ 4.Ρβ3,Πδ3+ 5.Ργ2,Πδ4!!

Εάν 6.γ8=Β;;,Πγ4+ 7.Β:Π= Πατ!!, Εάν 6.Ρβ3,Πδ3+ = ή 6.Ργ3,Πδ1=.

Ένας Ισπανός μοναχός, του Τάγματος Των Παθών, ο Jose Luis Fernandez

Saavedra (1849-1922) έλυσε την μελέτη κατά την διάρκεια της

εβδομάδος από 4 έως 11 Μαΐου. Αλλά μετά μελέτησε εκ νέου την θέση

και μερικές ημέρες αργότερα πήγε στην Σκακιστική Λέσχη της

Γλασκώβης, όπου συνάντησε τον εκδότη της εφημερίδας

«Weekly Citizen» Barbier και του έδειξε τη βρήκε στην επίμαχη θέση,

ότι δηλαδή, τα Λευκά στην έκτη κίνησή τους δεν πρέπει να προάγουν το

πιόνι τους σε Βασίλισσα, αλλά σε Πύργο, κερδίζοντας έτσι το φινάλε!!

Ο Barbier έμεινε κατάπληκτος, ώστε την επόμενη εβδομάδα,

18 Μαΐου1895, δημοσίευσε στην σκακιστική στήλη της εφημερίδας

εκ νέου, για άλλη μια φορά, την επίμαχη θέση, όπως την τροποποίησε ο

Saavedra, με την επεξήγηση:  «Παίζουν τα Μαύρα και τα Λευκά

κερδίζουν», ανακηρύσσοντας νικητή εκτός συναγωνισμού τον Saavedra

κάνοντάς τον μέλος της Σκακιστικής Λέσχης.Ο Saavedra πριν την

ανακάλυψη της έκτης κίνησης των Λευκών ήταν ένας άσημος μοναχός,

που ξαφνικά εμφανίστηκε στο προσκήνιο της δημοσιότητας. Εκτός από

 την ανακάλυψη της κίνησης 6.γ8=Π!! δεν είχε κάνει τίποτε άξιο

μνημόνευσης στον σκακιστικό κόσμο.Όπως γράφει ο Tim Krabbé:

«Ο Saavedra ήταν ένας ασήμαντος σκακιστής του οποίου τ’ όνομα,

κατά τύχη, θα μείνει για πάντα στην σκακιστική βιβλιογραφία. Εάν

δεν ανακάλυπτε αυτή την κίνηση τ’ όνομά του θα είχε μείνει τελείως

άγνωστο σήμερα.».

Ο ελιγμός του Saavedra ενέπνευσε πολλούς συνθέτες σπουδών να

δημιουργήσουν σπουδές με τον ίδιο μηχανισμό λύσης του Saavedra.

Μία τέτοια σπουδή είναι και το πρόβλημα του Alexei A. Troitzky.

 
Ελιγμός Fernando Saavedra

Alexei A. Troitzky

Ceske Slovo, 1924

Παίζουν τα Λευκά και κερδίζουν (+-) 

Ο μηχανισμός λύσης είναι περίπου ο ίδιος με την λύση του ανωτέρω προβλήματος.

Λύση

1.θ7!(εάν 1.Ρ:δ6,Αζ5=),Πη5+ 2.Ρ:δ6,Π:θ5 3.Ργ7(> 4.Πα2#. Το
3.Ρ:Α;;,Π:θ7+!, οδηγεί σε ισοπαλία),Αε6 4.Ρβ8(> 5.Πδ6#),Αδ5!
5.Π:Α,Π:Π 6.θ8=Π!! (> 7.Πα6#) (Εάν 6.θ8=Β;;,Πδ8+ 7.Β:Π=Πατ!!),
Πδ6 7.Ργ7 και τα Λευκά κερδίζουν.

Πηγή:
By Jon Selman in the Dutch magazine Tijdschrift KNSB in 1940.
By Tim Krabbé's treasure trove “Schaak Kuriosa” - Amsterdam 1974, p.17ff.