Rebus No.268 (8)

Λύση

Παραβολή* [Παρα(ς)**βολοι***]
*α)Στη Θεολογία, η παραβολή είναι μια ανεπτυγμένη παροιμία, που αποτελεί αφήγηση "πλαστών" γεγονότων, τα οποία όμως είναι δυνατόν να συμβούν. Συνεπώς η παραβολή δεν συγγενεύει ούτε προς τον μύθο, όπου μπορεί να περιγράφονται απίθανα γεγονότα, ούτε με την αλληγορία της οποίας τα πρόσωπα και πράγματα είναι ιδεατά.Πρότυπα παραβολικής διδασκαλίας αποτελούν οι παραβολές του Ιησού Χριστού που αναφέρονται στη Καινή Διαθήκη με τις οποίες προκαλούσε την προσοχή και το ενδιαφέρον των ακροατών του και τους εισήγε με φυσικές και ζωηρές εικόνες στην κατανόηση των υπερκόσμιων αληθειών και μυστηρίων της βασιλείας Του. Κατά τους ειδικούς οι παραβολές που αναφέρονται στα ιερά ευαγγέλια είναι 74 συναριθμουμένων και των μεταφορών. Μερικές εξ αυτών αναφέρονται και από δύο ή τρεις ευαγγελιστές. Ο ίδιος ο Ευαγγελιστής Ιωάννης τις αποκαλεί "παροιμίες"
β) Στη Γεωμετρία, παραβολή ονομάζεται η επίπεδη καμπύλη που προκύπτει από την τομή άπειρου κώνου από επίπεδο παράλληλο προς μια γενέτειρα αυτού. (Γενέτειρα του κώνου ονομάζεται η ευθεία που, αν περιστραφεί γύρω από τον άξονα του κώνου, παράγει, δηλαδή "γεννά", την επιφάνεια του κώνου). Εδώ λέγοντας κώνος εννοείται άπειρος διπλός κώνος, δηλ. οι γενέτειρές του προεκτείνονται απεριόριστα από την κορυφή του και προς τις δύο κατευθύνσεις. Συνεπώς, η παραβολή είναι ανοιχτή, απεριόριστη (δίχως άκρα) καμπύλη.
Ανέκδοτο:
Ο Χριστός και ανεβαίνει πάνω σε μια πέτρα για να κάνει το κήρυγμά του. Πολύς κόσμος περιμένει κρεμασμένος από τα χείλη του Μεσσία για ν' ακούσουν το κήρυγμα!
- "Ψι ίσον χι στο τετράγωνο (ψ = χ^2)", λέει ο Χριστός και κατεβαίνει από την πέτρα...
Ο κόσμος μένει άγαλμα, όλοι κοιτάζονται μεταξύ τους, οπότε ένας μαθητής του τον ρωτάει:
- "Δάσκαλε,... τι είναι αυτό που είπες;"
Και ο Χριστος του απαντάει:
- "Παραβολή, τέκνον μου!"
**Ο Μηνάς Πάρας (1914-2002) του Σπύρου γεννήθηκε στην Πολίτσιανη του Πωγωνίου το 1914. Νωρίς ξενιτεύτηκε στα Γιάννενα επειδή οι γονείς του μετανάστευσαν στην Αμερική. Από το 1925 μαθήτευσε στη Σχολή και κατόπιν τελείωσε την Εμπορική Σχολή . Από το 1930-31 υπηρέτησε στην Πολίτσιανη ως κατ’ ανάθεση ελληνοδιδάσκαλος , μισθοδοτούμενος από το Ελληνικό κράτος. Το 1936-37 φοίτησε στην Παιδαγωγική Σχολή των Ιωαννίνων και από το 1937-38 υπηρέτησε πάλι σε σχολεία του Πωγωνίου μέχρι και το 1940-41, οπότε οι Γερμανοί κατέλαβαν όλη την Ήπειρο. Κατά το διάστημα της Γερμανο-Ιταλικής κατοχής πέρασε στην αντίσταση και, ως επικεφαλής αντάρτικου σώματος, προστάτευσε το Πωγώνι, ώσπου συνελήφθη και φυλακίστηκε από τους Γερμανούς στα Γιάννενα. Μετά την υποχώρηση των Γερμανών Ο Μηνάς Πάρας συνελήφθη από τους κομμουνιστές του Εμβέρ Χόντζα σε ηλικία 31 ετών, δικάστηκε και καταδικάστηκε ως προδότης της Αλβανίας και συνεργάτης” ξένων δυνάμεων” .Έμεινε έκτοτε στις φυλακές, στις εξορίες, στα καταναγκαστικά έργα και στα μπουντρούμια των βασανιστηρίων επί 46 χρόνια από το 1945 μέχρι το 1991. Εξόριστος νυμφεύθηκε την Κασσιανή και απέκτησε δύο τέκνα τον Δημήτρη και την Αικατερίνη, οι οποίοι σήμερα ζουν στις Η.Π.Α. Αποφυλακίστηκε το 1991, σε ηλικία 78 ετών. Η Ελλάδα δεν του αναγνώρισε το συνταξιοδοτικό δικαίωμα του αντιστασιακού, μολονότι υπηρέτησε ως αντάρτης, ούτε τον θεώρησε συνταξιούχο εκπαιδευτικό, μολονότι τον μισθοδοτούσε επί δεκαετία ως ελληνοδιδάσκαλο!… Έτσι ο Μηνάς Πάρας μη μπορώντας να επιβιώσει στην Ελλάδα μετανάστευσε στις Η.Π.Α. το 1996 όπου και διέμεινε μέχρι το θάνατο του με ένα ανεκπλήρωτο όνειρο: να ζήσει και να πεθάνει στην μητέρα Ελλάδα, δυστυχώς δεν τα κατάφερε. ΖΕΙ όμως στις καρδιές όλων των Βορειοηπειρωτών και όλων των Πανελλήνων ως το ζωντανό σύμβολο του ανένδοτου Έλληνα Βορειοηπειρώτη Πατριώτη που δεν υπέκυψε στα βάσανα, τις φυλακίσεις και τις εξορίες. Αν για την Νότια Αφρική και όλον τον κόσμο ο Νέλσον Μαντέλα είναι το σύμβολο της Ελευθερίας και της αντίστασης για μας τους Έλληνες Βορειοηπειρώτες είναι ο Μηνάς Πάρας. «Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ !» Την Τιμητική Πλακέτα εκ μέρους όλων των Βορειοηπειρωτών μετά θάνατον απενέμει ο κ. Λευτέρης Δημητρίου, Γ. Γραμματέας Παγκοσμίου Συμβουλίου Ηπειρωτών στον Γιάννη Μπάρκη, ανιψιό του ήρωα.
***Βόλοι, μπίλιες, ή γκαζές κατασκευές από γυαλί ή μέταλλο (από τα ρουλεμάν), παιδικό παιγνίδι μιας άλλης εποχής.